De weg naar Cambodja
Door: Pat
Blijf op de hoogte en volg Patrick
05 April 2013 | Vietnam, Châu Ðốc
We werden na het ontbijt keurig netjes opgepikt bij ons hotel en naar de bus gebracht naar Chau Doc. Chau Doc is een klein stadje vlakbij de grens van Cambodja. We zouden hier 1 nacht blijven en de volgende dag naar Phnom Penh, Cambodja gaan reizen. De busrit naar Chau Doc duurde maar 3 uur en we kwamen daar om 15.00 aan in de brandende zon. Dit keer hadden we niks van tevoren geboekt. Alle prijzen op internet waren te duur en we wilden zelf wat regelen. Op het busstation in Chau Doc was er een man die ons vertelde over 2 hotels die goedkoop en schoon waren.. gerund door familie van hem uiteraard. Het klonk wel goed dus wij erheen om te gaan kijken. De ene guesthouse was echt een ghetto huis en geen airco, terwijl de 2e een prima hotel was met airco.. Niet heeel schoon maar ach het is maar voor 1 nacht.
Dus we bleven hier.. en ineens begon die man erover dat we bij hem een bus konden boeken naar Cambodja en pakte hij allemaal verkreukelde papiertjes uit zijn scooter. Wij hadden echt zoiets van jaa ben je nou serieus of wat? Is toch beetje dom om met je gekreukelde papiertjes zonder een reisbureautje te hebben om bij hem dan wat te gaan boeken. We wezen zijn aanbod af en hij voelde zich beledigd, omdat hij ons
wel op dit hotel wees. We wilden liever ergens iets boeken wat veiliger was.. gewoon een normale reisbureau, met iemand die wel professioneel over kwam. Dus vlak naast ons hotel zat een reisbureau en we boekten de bus naar Phnom Penh wat maar 6 uur rijden was.
We hadden honger en probeerden wat eten te zoeken.. maar er was geen 1 normaal restaurantje gewoon echt niet en dit vonden we ook op internet. Dus aten we maar wat vegetarische noodle soup wat opzich niet te pruimen was. Daarna hebben we een rondje gedaan over de local market, waar ze ook pens, darmen en levertjes verkochten.. noujaa doe mij maar dan die vegetarische soep. Vieze vreters hoor die Vietnamezen gadverdamme!
Chau Doc zelf was niks aan en we zochten op internet naar een restaurantje waar je gewoon iets normaals kon eten. In de hele stad was er 1 restaurantje waar ze normaal eten serveerde.. en het zat er ook vol met toeristen. Dus hier hebben we wat rijst gegeten en daarna nog beetje door de stad gewandeld en ff gekeken bij een grote Boeddhistische pagoda. Iedereen hier zat te bidden, omdat het volle maan was wat voor hen erg
belangrijk is.
Dag 2#
Er zat geen ontbijt bij het hotel.. en nergens kon je normaal eten. Het restaurantje waar we de vorige avond hadden gegeten was dicht dus we hadden niks te eten. We deden het op een pakje fruit yoghurt. We werden netjes op tijd opgehaald door een cyclo. Een cyclo is een soort fiets met een bak erachter waar je in kan zitten. Dit was al raar, want ze vertelde ons dat we zouden worden opgehaald door een mini-busje. Naja goed
cyclo of mini-bus allemaal same same als we maar naar de bus gingen. Die man moest hard werken, want het was dik 30 minuten fietsen in de hitte. We werden eruit getrapt op een kruispunt.. in de brandende zon en in de middle of nowhere.. Nergens een busstation te bekennen. Dit hadden wij ook niet verwacht en ik begon een beetje nerveus te worden.
Want we hadden een mooi en duur hotel geboekt in Phnom Penh voor onze verjaardag. De volgende dag was mijn verjaardag en de dag daarna die van Fleur. Het was nu 08.30 en het was tijd om opgehaald te worden.. alleen kwam er een man naar ons toe die naast ons reed op de scooter toen wij in de cyclo zaten.
Hij bleef aandringen dat hij ons per scooter naar de grens kon brengen van Cambodja.. niet duur blablabla.. dus wij hem vertellen.. neee we willen gewoon met de bus en we wachten wel. Hij bleeffff maar doorgaan en we waren al nerveus want jaa het zou zomaar kunnen dat we afgezet waren. Er was geen busstation, we hadden al een duur hotel geboekt en we stonden in de fucking brandende zon te wachten. Hij bleef maar doorgaan en doorgaan.
Ik werd op een gegeven moment echt boos en verhief mijn stem wat opzich erg onbeleefd is in Azie.. maar ik had het niet meer. Het was al een halfuur later. We hadden geen telefoonnummer van die travel agency en hij bleef maar door zeiken dat de bus misschien niet meer komt en dat hij ons naar de grens moest brengen. Ik eisde dat hij contact op zou nemen met die travel agency en haar zou vragen wat er aan de hand was?! Fleur ging rond vragen aan wat restaurantjes en mensen of het normaal is dat er hier bussen naar Cambodja stoppen, maar iedereen zei nee.. dus ik werd nog kwaaier. Ik kocht zelf beltegoed en ineens toen ik terugliep had hij die vrouw van de travel agency aan de lijn... dus ze kennen elkaar weer. Ik kreeg nu het gevoel dat het een samenzwering was! Eerst dacht ik dat zij ons expres ergens verkeerd af hadden gezet, om ons op de scooter mee te gaan nemen.. maar die vrouw was er ook bij betrokken dus.. ik werd kwaaier en kwaaier. Fleur kreeg hoofdpijn door de zon en het was verdomme 1 dag voor mij verjaardag.. Allll die tijd dat wij reizen ging alles goed tot aan nu misschien..
Ik vroeg haar telefoonnummer en met tegenzin gaf hij het. Ik belde haar en vroeg haar wat er aan de hand was. We waren al een uur verder en nog steeds geen bus! Ze vertelde me dat de bus te laat was en dat hij elk moment kon komen.. ik zei haar dat ik nog max 30 minuten wacht en als er dan geen bus is dat ze echt een probleem met mij heeft.. 15 minuten later weer geen bus en weer die man zeuren dat we met hem mee moesten gaan..
er toch geen bussen rijden en we negeerden hem gewoon. Ik belde haar weer op om te vragen en ze zei dat ze nu zelf naar ons toe kwam. Want volgens haar was dit de plek waar de bussen naar Cambodja vertrekken.. En kort nadat ik met haar ophing kwam er ineens een bus volgestouwd met allemaal locals. Die man wilde mijn tickets hebben, maar daar trapten wij niet in en wij liepen zelf naar de bus. Gaven de buschauffeur de tickets en jaa
we zaten nu wel in de bus naar Phnom Penh.. wat een stress! Ik dacht even dat we gestrand waren en dus onze dure hotel overnachting wel konde vergeten.. maar nee alles ging goed.
We zaten helemaal achterin de bus en waren de enige toeristen. De buschauffeur eisde onze paspoorten, maar hij sprak geen Engels en wij wilden hem niet geven. Hij werd een beetje kwaad en liet alle paspoorten zien van de locals. Okee dus we gaven hem maar..maar ik zei hem wel dat ik hem in de gaten zou houden..want jaa we waren al op het randje om genaaid te worden en wie zegt mij dat dit niet allemaal bij hun trucje hoorde.
We kwamen aan bij de grens van Cambodja en de buschauffeur liep de deur uit met alle paspoorten.. Ik erachteraan en het ging allemaal goed. Een soldaat legde mij de procedure uit en vertelde dat hij een stempel ging halen om het land uit te kunnen, daarna onze paspoort terugkrijgen en zelf een visum voor cambodja moesten halen.
Ik was nu wel gerust gesteld en met een uurtje wachten bij de grens waren we in Cambodja. Nu alleen de vraag.. gaat deze bus wel naar Phnom Penh?
Na nog eens 4 uurtjes rijden kwamen we aan in Phnom Penh en was alles goed gekomen. Ik voelde me schuldig dat ik zo tekeer was gegaan tegen die man in Vietnam, maar jaa hij was gewoon heeel hinderlijk en probeerde ons echt duidelijk op te lichten.
Met een tuktuk werden we naar ons hotel gebracht en was het eind goed al goed!
Oke onze reis naar Cambodja verliep niet vlekkeloos.. Het leek er op dat het mis zou gaan, maar gelukkig al met al waren we toch goed en veilig aangekomen. Wij snappen nu hun truc. Ze brengen je te vroeg naar de busstop plaats, zodat je denkt dat de bus inderdaad niet komt. Wordt je naar de grens gebracht (hopelijk) en dan ben je vanaf daar gestrand. Want vanaf daar zijn geen bussen meer naar Phnom Penh en moet je het maar uitzoeken.
Slims spelletje.. maar wij trapten er niet in stelletje eikels! Najaa wij zijn er en dat is dat!
We luvv joeee all!! CIaaoooo xxx
-
14 April 2013 - 08:46
Hans Stavenuiter :
Hoi pat en fleur,wij kunnen elkaar niet zo goed ( op een toernooi bij buitenboys na) maar via deze weg wil ik jullie op de hoogte brengen dat purmesteijn d1 gepromoveerd is naar de landelijke eerste divisie en nog kans maakt op het kampioens schap,met veel plezier lees ik jullie reisverslagen en hoop dat jullie nog veel mooie dingen mogen zien en meemaken, ik wou jullie toch even laten meedelen in deze fantastische prestatie van je oude pupillen , mede door jullie inbreng zijn ze tot deze prestatie gekomen, Mvg Hans en Nick Stavenuiter .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley